sy hanya nampak satu saje skarang..
kebahagiaan.
kdg2 otak serabut dgn banyaknya masalah, hutang keliling pinggang, org sekeliling tak mahu paham kita, kita tak dapat apa yg kita inginkan.. kita tak boleh nak sediakan yg terbaik utk family, anak2-adik bradik-keluarga-saudara mara buat hal dan datangkan byk masalah pulak, dan seribu satu mcm lagi perkara yg sy kira, kadang kala tak terjangkau dek akal sejengkal utk mentafsir dan memikirkan..
punyelah byk prob..
dan sy pula semcm mahu mengiyakan kata2 ibu, ORG KEJE NIE SLALU NYE ANAK DIA TERABAI SBB DIA BALIK KEJE, DAH PENAT, KENA BUAT KEJE UMAH LAGI, NAK BUAT ITU, BUAT INI, KEJAR DATELINE.. habes sy? DOCTOR TO BE.. lagi nak berangan buat surgery.. ape2 lah yg mencabar.. and im scared.. will i suffer and let my family suffer? will i cause my family to become tak terurus juz because im working and only TUHAN jer tau betape busynye keje aku..
and u knoe wut?
asal suka sgt bagi alasan..
anak tak terurus sbb...
hutang byk sbb...
assignment mcm nie hampeh sbb...
exam fail sbb...
mmg lah kena ade sbb musabab sth happend. but sum ppl juz hang on to those excuses and langsong tak cermin diri sendri.. kalo yg dah mirror2 on d wall pon, sekadar muhasabah jer.. apa u buat utk baiki keadaan tuh?
hidup nie perjuangan.. kalau kita tak perjuangkan matlamat hidup kita yg berteraskan ALLAH dan rasul sampai kiamatlah org lain pandang rendah kat kita and kita plak defend diri sendri dgn bagi alasan,alasan,alasan..
kakak nie pandai cakap jer, tapi cakap tak serupa bikin..
ingatkan lah aku,wey..
tapi bukan kita perlu tgk apa yg org tuh cakap ke.. bukan siapa yg bercakap..
heh~
allh hu alam..
No comments:
Post a Comment